TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI DERSİ 9. SINIF MASAL ÜNİTESİ

MASAL YAZMA ÇALIŞMALARI

FİDAN

Bana derler Meryem, yok derdime Merhem, önüme dünyayı sersen, ölürüm de vazgeçmem. Yuvamdır şu ağaçlar, kesilmesine izin vermem. Bir varmış bir yokmuş. Pırıl pırıl gökyüzü yokmuş artık. Kasvetin zamanıymış.

   Bir gariban Meryem varmış bir de zalim inşaatçılar. İnşaatçılar Meryem'in okul yolundaki minik, şirin bahçesini; ağaçlarının, çiçeklerinin, en sevdiği şeylerin olduğu canım bahçesini yıkıp yerine inşaa edecekleri sitenin güvenlik kulübesini kondurmak istiyorlarmış.

    Bir bahar günü, Meryem anasına hoşça kal deyip çıkmış evden. Okula gidiyormuş.  Giderken bahçesine uğramış fakat bir de ne görsün! Koca koca adamlar ağaçları kesiyorlarmış. Meryem donakalmış. Sinirli sinirli gitmiş gözü gibi baktığı yere. "Neden kesiyorsunuz ağaçlarımı?” demiş. “Yandaki binanın güvenlik kulübesi olacak burası" demişler. Meryem akıllı bir kız olduğundan kavgayla bu işi çözemeyeceğini anlamış ve okula gitmiş. Okulda bu olayı arkadaşlarıyla paylaşmış ve arkadaşları da çok üzülmüş. İkinci derste öğretmen Meryem'in yerini değiştirmiş. Metin ile sıra arkadaşıymış  artık. Teneffüs olunca bu olayı Metin ile de paylaşmak istemiş. Metin her zaman olduğundan daha sessizmiş. Meryem kendi derdini anlatmaya başlayınca Metin'in gözleri dolmuş. "Ne oldu Metin sana, neden ağlıyorsun?" demiş. Metin anlatmaya başlamış derdini. Ağaçların kesilmesinden haberi varmış zaten. Ailesinin durumu çok iyi olmadığı için inşaatta çalışmaya başlamış. Meryem'in ağaçlarının olduğu yeri kesmesi gerekince de işten ayrılmış. Ailesine söyleyemiyormuş işten ayrıldığını. Metin çok zor durumdaymış.

    Meryem önce ne yapacağını bilememiş ama sonra aklına bir şey gelmiş. Metin'den işe geri girmesini istemiş Meryem. Bu Metin'i ne kadar şaşırtsa da kabul etmiş, zaten kendini mahcup hissediyormuş. Meryem'in isteği üzerine, zaten bir işe girmesi gereken Metin eski çalıştığı yere gidip özür dilemiş ve işe ihtiyacı olduğunu söyleyince tekrar işe girmiş. Meryem'in bir planı varmış. Evde planı kurmuş ve ertesi gün okula değil de Metin ile birlikte işe gitmiş kız. Demiş ki Metin'e "Metin sana söylediğim şeyleri yap tamam mı? Yaparsan eğer ağaçları kurtarabiliriz" Metin bunu kabul edince de Meryem Metin'in ağaçların kesildiği aletlerin olduğu çantayı alıp inşaat halindeki binaya çıkmasını söylemiş. İşçiler o esnada zaten moladaymış. Meryem de işçilere patrona nasıl ulaşabileceğini sormuş

- Patron mu? Nerden bilelim kızım? Müteahhit şurada git ne soracaksan ona sor.

- Bana patron lazım ama burada yoksa yapacak bir şey yok.

Meryem homurdanarak gitmiş müteahhittin yanına.

- Ne olacak?

- Ne ne olacak?

- Ağaçlarımı kesince ne geçecek elinize? Amacınız ne sizin?

    Müteahhit sigarasını söndürmüş ve Meryem'in üzerine gözünü dikip "Seni neden ilgilendiriyor, git dersine çalış, fidan dikme afişlerini yapıştırırsın sonra sağa sola" demiş. Meryem bunun üzerine çok sinirlenmiş ve Müteahhit oradan ayrılınca masada unuttuğu cüzdanını kapıp kaçmış Metin'in yanına.

"Metin bak! Bu adama yaptığının ne kadar kötü bir şey  olduğunu anlatmalıyız."

    Metin cebinden birkaç tane fidan tohumu paketi çıkartmış ve aynı şeyi düşünmüşler. Fidan tohumlarını cüzdana ve kaçırdıkları alet çantasına döküp binanın balkonundan atmışlar. Müteahhit telefonla konuşurken birden bire kafasına cüzdanı düşmüş ve yukarı bakınca Metin ve Meryem'i görmüş telefonu kapatıp yukarı gelmiş.

-Cüzdanımda tohumlar olmasını fidanların paradan daha değerli olduğuna bağlayacaksanız ağaçları kesmekten vazgeçebiliriz ancak alet çantasını neden yukarıdan atmanıza anlam veremedik.

- Özür dileriz. Onu yapmamalıydık. Üzgünüz. Lütfen ağaçları kesmeyin.

- Tamam ağaçları kesmeyeceğiz ama bir daha böyle şeyler yapan çocuklar olmayacaksınız. Anlaştık mı?

-Evet, teşekkür ederiz.

Bu olaydan sonra Meryem ve Metin sinirlerine hâkim olmaları gerektiğini anlamışlar ve Müteahhit de cüzdanından çok çocukların doğa sevgisine önem vermesi gerektiğini öğrenmiş. Gökten üç fidan düşmüş ve biri bunu okuyanların, biri doğayı sevenlerin, biri de fidanların paradan daha önemli olduğunu düşünenlerin bahçesine düşmüş.

                                                                                               YAZAN: TUNA SU G